Streszczenie
Autorka analizuje występowanie lęku w zaburzeniach nerwicowych polemizując ze stanowiskiem rugującym pojęcie „nerwica" z nowszych klasyfikacji zaburzeń psychicznych. W jej opinii, stanowisko takie budzi wątpliwości i prowadzi do trudności interpretacyjnych. Podkreśla, że współczesny stan wiedzy psychiatrycznej, psychologicznej i neurofizjologicznej pozwala na potwierdzenie dawnego założenia, że emocje negatywne, a zwłaszcza lęk, odgrywają główną rolę w patogenezie zaburzeń nerwicowych. Poszczególne ich podgrupy różnią się między sobą stopniem nasilenia i dominującą formą reakcji lękowych. Wypływają z tego określone implikacje terapeutyczne. (red.)