1995, tom 4, suplement 1
Artykuł oryginalny
TADEUSZ PARNOWSKI
Postępy Psychiatrii i Neurologii, 1995, 4, suplement 1 (2), 1-6
Złożoność problemów, jakie prezentuje człowiek w wieku podeszłym zmusza zarówno lekarza, jak i innych ludzi do bardzo uważnego ich analizowania i delikatnego postępowania. Autor zgłasza szereg postulatów dotyczących opieki nad osobami w wieku podeszłym.
Artykuł oryginalny
TADEUSZ PARNOWSKI, STANISŁAW PUŻYŃSKI
Postępy Psychiatrii i Neurologii, 1995, 4, suplement 1 (2), 7-11
Starzenie się społeczeństw jest faktem wymagającym zmiany organizacji pomocy dla ludzi w wieku podeszłym. Dotyczy to zwłaszcza ludzi z zaburzeniami psychicznymi. Na tle organizacji opieki nad osobami z zaburzeniami psychicznymi wieku podeszłego w różnych krajach, autorzy omawiają sytuację w Polsce i kierunki rozwoju psychogeriatrii.
Artykuł oryginalny
ADAM BILIKIEWICZ
Postępy Psychiatrii i Neurologii, 1995, 4, suplement 1 (2), 13-19
Autor porusza problemy terminologii zespołów otępiennych i ich kryteria diagnostyczne. Przytacza też klasyfikację nozologiczną otępień.
Artykuł oryginalny
Stefan Krzymiński
Postępy Psychiatrii i Neurologii, 1995, 4, suplement 1 (2), 21-30
W ostatnich latach wzrasta zainteresowanie testem rysowania zegara, jako prostą i godną zaufania metodą wczesnego rozpoznawania zaburzenia sprawności poznawczej u osób w wieku podeszłym. Artykuł przedstawia cztery odmiany tego testu. Dwie wersje zaproponowane przez Shulmana i wsp. a także wersje opracowane przez Sunderlanda i wsp. oraz Watson i wsp. Każda z tych odmian testu rysowania zegara łączy prostotę wykonania z wysoką czułością i specyficznością wykrywania upośledzenia sprawności poznawczej. Szczególnie użyteczny wydaje się ten test w przesiewowym rozpoznawaniu zaburzeń sprawności poznawczych związanych z wczesnym etapem choroby Alzheimera, kiedy ogólna sprawność poznawcza nie osiąga jeszcze poziomu otępienia.
Artykuł oryginalny
Jerzy Kulczycki
Postępy Psychiatrii i Neurologii, 1995, 4, suplement 1 (2), 31-37
W pracy omówiono zmiany w mózgach osób w podeszłym wieku, widoczne w obrazach MR. Odchylenia te dotyczą przede wszystkim istoty białej półkuli mózgu i mają charakter: (1) hiperintensywnych (w obrazach PD i T2-zależnych) niewielkich ognisk rozsianych, (2) podobnie hiperintensywnej strefy ciągnącej się wzdłuż ścian układu komorowego (leukoaraiosis) i (3) rozlanej atrofii. W genezie tych zmian biorą udział zaburzenia krążenia ogólne i miejscowe. Opisane zmiany nie muszą, przy ich miernym nasileniu, powodować wystąpienia wyraźnych objawów klinicznych.
Artykuł oryginalny
Jerzy Leszek
Postępy Psychiatrii i Neurologii, 1995, 4, suplement 1 (2), 39-41
Autor dokonuje przeglądu wybranych zagadnień aktualnego stanu wiedzy na temat mechanizmów śmierci programowanej możliwej jej roli w chorobie Alzheimera.
Artykuł oryginalny
STANISŁAW KOŁAKOWSKI
Postępy Psychiatrii i Neurologii, 1995, 4, suplement 1 (2), 43-48
Są to spostrzeżenia autora wynikające z jego wieloletnich doświadczeń biegłego psychiatry w sprawach dotyczących ważności testamentu. Omówiono sytuacje, w których testator, mimo ujawniania zmian otępiennych, jest zdolny do złożenia ważnego oświadczenia woli. Wskazano również na sytuacje, w których spadkodawca jest niezdolny do sporządzenia ważnego testamentu z powodu zmian otępiennych.
Artykuł oryginalny
ANNA RABAN, KATARZYNA SKULIMOWSKA
Postępy Psychiatrii i Neurologii, 1995, 4, suplement 1 (2), 49-53
Autorzy zwracają uwagę na pewne wątpliwości etyczne towarzyszące postępowaniu diagnostyczno-terapeutycznemu wobec osób w podeszłym wieku. Wskazano na potrzebę zmiany wielu dotychczas funkcjonujących postaw i stereotypów kulturowych związanych ze specyfiką tego okresu życia.
Artykuł oryginalny
Marek Jarema
Postępy Psychiatrii i Neurologii, 1995, 4, suplement 1 (2), 55-59
Leczenie za burzeń psychicznych w wieku podeszłym wymaga odpowiedniego doboru i dawkowania leku, zależnego od biologicznych mechanizmów leżących u podłoża procesu starzenia się. Celem pracy było skrótowe ujęcie najważniejszych problemów praktycznych związanych z psychofarmakoterapią pacjentów w starszym wieku. Omówiono czynniki warunkujące prowadzenie farmakoterapii najczęstszych zaburzeń psychicznych w tym wieku. Uwzględniono zasady doboru leków i ich dawkowania oraz możliwość występowania objawów ubocznych przy stosowaniu neuroleptyków, leków przeciwdepresyjnych oraz anksjolityków najczęściej używanych w terapii pacjentów geriatrycznych.
Artykuł oryginalny
IZABELLA HORBULEWICZ-MOKRZYCKA
Postępy Psychiatrii i Neurologii, 1995, 4, suplement 1(2), 61-64
Autorka przedstawia współczesne kierunki metod rehabilitacji pacjentów z zespołem otępiennym typu Alzheimera, takie jak: trening rzeczywistości, codziennych czynności, realności i orientacji.
Artykuł oryginalny
MAŁGORZATA FINK-FINOWICKA
Postępy Psychiatrii i Neurologii, 1995, 4, suplement 1(2), 65-72
Autor omawia prowadzony w oddziale gerontopsychiatrycznym collage jako przydatną formę arteterapii. Przedstawia i analizuje prace wybranych pacjentów.
Artykuł oryginalny
ALINA JAREMA
Postępy Psychiatrii i Neurologii, 1995, 4, suplement 1(2), 73-76
Celem pracy było przedstawienie najważniejszych problemów dotyczących farmakoterapii zaburzeń psychicznych towarzyszących chorobom nowotworowym w wieku starszym. Omówiono w skrócie występowanie najczęstszych w tej grupie chorych zespołów psychopatologicznych, akcentując trudną psychologicznie sytuację pacjentów z rozpoznaniem choroby nowotworowej. Zwrócono uwagę na konieczność ostrożnego doboru leków psychotropowych oraz na możliwość interakcji z lekami o innym profilu działania. Szczególny nacisk położono na omówienie postępowania terapeutycznego w zespołach depresyjnych i lękowych jako najczęściej towarzyszących chorobie nowotworowej. Podkreślono rolę właściwej postawy wobec pacjentów i wagę odpowiedniej strategii informowania pacjentów o rozpoznaniu choroby nowotworowej w przewidywaniu efektu psychofarmakoterapii.