Autorki przedstawiają trudnościdiagnostyczne związane z rozpoznawaniemwczesnych stadiów choroby Huntingtona. Wskazująna znaczenie rzetelnego wywiadu oraz rozstrzygającąrolę badań genetycznych. (red.)
Na podstawie dwóch przypadkówchoroby Wilsona, autorki wskazują na trudnościdiagnostyczne związane z rozpoznaniem chorobyoraz z właściwym stosowaniem i różnicowaniem efektówstosowanych leków neuroleptycznych. (red.)
Praca przedstawia postępowaniediagnostyczne i terapeutyczne u pacjenta,u którego psychiatra rozpoznał przewlekłą obturacyjnąchorobę płuc. Diagnoza została potwierdzonabadaniami pulmonologicznym. Przedstawianypacjent należy do pierwszych w kraju, u którychzastosowano aparat CPAP.
Autorki przedstawiają pacjentkęhospitalizowaną w Klinice Psychiatrii Dziecii Młodzieży IPiN z powodu zaburzeń psychicznych.Opisują trudności diagnostyczne i procesustalania ostatecznego rozpoznania. Przyczynązmian w funkcjonowaniu psychicznym okazały sięzaburzenia hormonalne –nadczynność tarczycy.
W pracy przedstawiono występowaniezaburzeń psychicznych u dwóch pacjentek,u których stwierdzono obecność torbieli przegrodyprzezroczystej. U pierwszej pacjentki rozpoznanozespół paranoidalny, lekkie upośledzenieumysłowe, padaczkę, natomiast u drugiej pacjentki – zespół psychoorganiczny oraz stany depresyjnei padaczkę w wywiadzie.
Na przykładzie trzech przypadkówautor opisuje znaczenie wczesnej i wielostronnejdiagnostyki przyczyn objawów otępiennych, pozwalającejna rozpoczęcie odpowiedniego leczenia. (red.)
Przedstawiono przypadek uzależnieniaod napoju o nazwie Red Bull zawierającegoguaranę. Po krótkim okresie jego używaniawystąpiło pełne uzależnienie z objawami abstynencyjnymi.U pacjenta po wypiciu tego napojui alkoholu wystąpiła ostra psychoza z omamamiwzrokowymi.
Autorzy opisują pacjenta, którywstrzykiwał sobie samodzielnie nadmierne dawkiinsuliny lub spożywał znaczne ilości cukru w celuuzyskania zwiększenia dawki leku. Nie udało sięustalić innej przyczyny nadużywania poza chęciąprzeżycia przyjemności.
Opisano przypadek pacjenta bezskutecznieleczonego w kilku ośrodkach, w związkuz rozpoznaniem „typowej" schizofrenii. Pacjent źletolerował neuroleptyki, a w toku ich stosowaniaobserwowano nasilenie objawów. Mimo braku nieprawidłowościw jednorazowym badaniu EEG, analizaokoliczności występowania epizodów nasunęła podejrzeniepadaczki skroniowej, potwierdzonego zarównokolejnym badaniem EEG,jak i skutecznością odpowiedniegoleczenia. Niepowodzenia kuracji winnyczęściej skłaniać do rewizji „niepodważalnych"rozpoznań,zwłaszcza, że jednorazowy prawidłowy zapisEEG nie wyklucza zaburzeń o etiologii organicznej.
Praca omawia zjawisko oddziaływaniaprądami oraz polami elektromagnetycznymi,o jakim donoszą niektórzy pacjenci psychotyczni.Omówiono kilka przypadków kazuistycznych.Fenomen psychopatologiczny przedstawionow kontekście zmysłu elektromagnetycznego.
Autorzy opisują stan psychopatologicznymatki i dwóch córek, cierpiących nazaburzenia o charakterze psychotycznym. Stanzdrowia badanych dawał podstawy do przymusowejhospitalizacji w trybie wnioskowym. Opisanopostępowanie z chorymi w kontekście ustawyo ochronie zdrowia psychicznego, wskazując nawynikające z niego dylematy i zagrożenia.
Autorzy dokonują krótkiegoprzeglądu piśmiennictwa dotyczącego problematykiwglądu w różnych zespołach psychopatologicznych,a także oceny znaczenia wglądu w procesie terapiichorych. Więcej miejsca poświęcają problematycewglądu w zespole depresyjnym wskazując na różnorodnośćopinii na ten temat oraz na znaczenie,jakiewgląd może mieć na przebieg chorowania, zwłaszczaw pierwszym epizodzie depresji. Powyższe ilustrują omówieniem dwóch przypadków.
Przedstawiono trzy przypadki,różnych etiologicznie, zaburzeń depresyjnychz próbą samobójczą. Po ustąpieniu śpiączki rozwinęłysię zespoły euforyczne maskujące, na okreskilku tygodni, symptomatologię depresyjną.
Autorzy opisują przypadek samobójstwa funkcjonariusza policji zwracając uwagę na specyfikę czynników prowadzących do takich zachowań oraz na możliwości zapobiegania im. (red.)
Przedstawiono przypadek ciążyrzekomej u pacjentki w okresie zaostrzenia nawracającychzaburzeń depresyjnych, w trakcie epizodudepresyjnego umiarkowanego, przy współistnieniucech zaczynającego się otępienia naczyniowego.
Opisano przypadek 39-letniegomężczyzny z napadami paniki, u którego obraz klinicznyzdominowały skargi natury hipochondrycznej,skłaniając do poszukiwania pomocy u kardiologów,gastrologów i chirurgów. Rozpoznanie zapalenia wyrostkamieczykowatego mostka i podjęte leczeniechirurgiczne nie przyniosły ustąpienia dolegliwości.Oprócz trudności diagnostycznych opisany przypadekjest dowodem potrzeby ścisłej współpracy psychiatrówi lekarzy innych specjalności w przypadku zaburzeńlękowych, dla uniknięcia narażenia pacjenta naniepotrzebne procedury lecznicze.
Opis kazuistycznego przypadkureprezentującego objawy obsesyjno-kompulsyjneo szczególnym obrazie psychopatologicznym łączącymw sobie objawy chorób z tzw. spektrum zaburzeńOCD. Późne rozpoczęcie właściwego leczeniapsychiatrycznego, skrajna dziwaczność zachowaniai symbiotyczny związek z matką stanowiąo istotnych trudnościach w kontynuowaniu terapiiwielopoziomowej.
Przedstawiono opisany wcześniejprzypadek pacjentki z amnezją dysocjacyjną.Uzupełniono materiał wyjaśniający powody powstaniapatologii i zweryfikowano postawione poprzedniohipotezy.
Opisani przypadek kobietyz zaburzeniami osobowości typu borderline. Zwracająuwagę na psychologiczne mechanizmy wyzwalaniakrańcowo odmiennych wzorców zachowania,zagadnienia różnicowania tego typu zaburzeń orazpróby leczenia. (red.)
Przedstawiono przypadek młodegomężczyzny z zaburzeniami dysocjacyjnymi,u którego stwierdzono również cechy osobowościhistrionicznej. Bezpośrednią przyczyną jego hospitalizacjibyły powtarzające się od 2 lat incydenty utratyprzytomności z drżeniem ciała, które mimo brakupotwierdzonych zmian w o.u.n. uważano za napadypadaczkowe. Podkreślono trudności różnicowaniaoraz potrzebę doświadczenia i współpracy lekarzyróżnych specjalności. Podstawową metodą terapeutycznąpozostaje psychoterapia, z uwzględnieniemniewielkich dawek leków przeciwdepresyjnych lubneuroleptyków.
Przedstawiono przypadek schizofreniiu osoby młodocianej, która przerwała farmakoterapięm.in. z powodu złej wyjściowo tolerancjileków. Psychoedukacja przyczyniła się do zmianypostawy matki wobec choroby córki, co umożliwiłopodjęcie u pacjentki terapii przez sztukę (arteterapii).Uzyskano znaczącą poprawę w zakresiejej kontaktu z lekarzem, wglądu w chorobę, funkcjonowaniaspołecznego.
Przedstawiono przebieg terapiichorej na schizofrenię zwracając uwagę na znaczenieoddziaływań o charakterze edukacyjnym. (red.)
Przedstawiono dwóch pacjentówz zagrażającą życiu chorobą somatyczną (sklerodermiąukładową oraz marskością wątroby z żylakamiprzełyku) oraz z problematyką nerwicową. Przedstawionoproblemy związane z leczeniem tych pacjentów,ze szczególnym uwzględnieniem celów terapiii trudności w przebiegu leczenia psychoterapią.
Opisano przypadek pilota, któryna skutek przeżytej traumy psychospołecznejutracił możliwość wykonywania zawodu. Po okresietrzyletnich oddziaływań psychoterapeutycznych powróciłdo wykonywania zawodu.
Opisano przypadek 28-letniejpacjentki z przewlekłymi zaburzeniami o obraziemieszanym, z elementami zaburzeń lękowych, obsesyjno-kompulsyjnych i nawracającymi zaburzeniamidepresyjnymi o długotrwałym, uporczywym przebiegu.Autor opowiada historię niezwykle szybkieji względnie trwałej zmiany obrazu klinicznego pojatrogennym napadzie drgawkowym wywołanympodawaniem klomipraminy. Zwraca uwagę na wielokierunkowośćzmian zachowania indukującychnieoczekiwane zmiany w środowisku pacjentki.
Przedstawiono przebieg schizofreniiu 27-letnich bliźniaczek jednojajowych zezbliżoną symptomatologią oraz podobną reakcjąna stosowane leczenie. Przy dawce risperydonu2-3 mg/dobę obserwowano dyskinezy. Dawka4 mg nie spowodowała zmiany ambiwalentnej postawywobec leczenia. Stwierdzono wzrost poziomuprolaktyny powyżej 2500 mIU/L. U obydwu pacjentekwystąpiły mlekotoki brak miesiączki,co spowodowało odstawienie leku. Omówiono postępowanielecznicze i rehabilitacyjne w latach1994-1999. Wskazano na celowość rutynowegooznaczania poziomu prolaktyny przed i podczas leczeniarisperydonem.
Autorzy analizują przyczynyodmowy właściwego leczenia cukrzycy przez pacjentkę,mimo pogarszającego się na przestrzenimiesięcy stanu somatycznego i zagrożenia życia.Rozważają lekarskie i prawne możliwości postępowaniaw takim przypadku. (red.)