Streszczenie
W celu ustalenia związku pomiędzypsychiatrycznymi i biologicznymi uwarunkowaniamizachowańsamobójczych u młodzieży, porównanogrupę 84 nie leczonych psychiatrycznie młodocianychpo zatruciach samobójczych (MZS)i 30-osobową grupę młodocianych po zatruciachprzypadkowych (MZP). U każdego badanego oznaczanostężenie kortyzolu, przed i po podaniu deksametazoniu(DST), oczekując nadmiernej aktywacjiosi podwzgórzowo-przysadkowo-nadnerczowej orazinterleukiny-2 (Il-2), jej rozpuszczalnego receptora(sIl-2R), alfa-l-kwaśnej glikoproteiny (AAG)i czynnika 3 układu dopełniacza (C3), aby potwierdzićnadmierną aktywację układu immunologicznego.Badania wykazały, że za czynnik ryzyka samobójstwau młodocianych można uznać płeć żeńską orazwystępowanie zaburzeń depresyjnych, głównie adaptacyjnych.Nie stwierdzono istotnego związku pomiędzywyodrębnionymi podgrupami diagnostycznymia występowaniem podwyższonych wartości badanychparametrów immunologicznych, jedynie wyższe poziomylL-2 nieco częściej występowały w podgrupiemłodocianych z dużą depresją (p<0,l). Istotne natomiastokazały się wyniki dotyczące związku podwyższonegopoziomu IL-2 i braku hamowania kortyzoluw DST z utrzymywaniem się myśli i tendencji samobójczych,czyli podwyższonym ryzykiem ponowieniapróby samobójczej.