Streszczenie
Cel – przedstawienie praktycznego zastosowania glicyny i jej analogów (D-seryny i D-cykloseryny) w schizofrenii, w celu uzyskania normalizacji przekaźnictwa w obrębie układu glutaminianergicznego. Przedstawiono też dostępne wyniki badali na temat łączenia tych substancji z różnymi neuroleptykami oraz skuteczności i bezpieczeństwa takiej terapii.
Poglądy – Glicyna jest komodulatorem receptora glutaminianergicznego NMDA, niezbędnym do prawidłowego funkcjonowania wymienionego receptora. Zakłada się, że dodanie do neuroleptyków glicyny ma doprowadzić do poprawy transmisji w obrębie układu glutaminianergicznego i w następstwie do zmniejszenia nasilenia objawów schizofrenii.
Wnioski – Większość publikowanych badań wskazuje na pozytywne działanie glicyny, D-seryny i D-cykloseryny u pacjentów ze schizofrenią, szczególnie na objawy negatywne psychozy. Dotyczy to zwłaszcza łączenia wymienionych związków z neuroleptykami klasycznymi i neuroleptykami atypowymi oprócz klozapiny. W przypadku klozapiny nie uzyskiwano dobrych efektów, co może być związane z postulowanym bezpośrednim działaniem tego leku na receptor NMDA i konkurowaniem z glicyną o miejsca receptorowe. Podkreśla się, iż terapia z zastosowaniem glicyny i jej analogów jest bezpieczna.