Streszczenie
Cel. Przedstawiono wady oświadczenia woli testatora, o których mówi art. 945 § 1 pkt 1 kc, powodujące nieważność testamentu.
Poglądy. Jest to stan testatora, wyłączający świadome albo swobodne powzięcie decyzji i wyrażenie woli, spowodowany w szczególności chorobą psychiczną, „niedorozwojem umysłowym", albo innym chociażby przemijającym zaburzeniem czynności psychicznych, które są wymienione w art. 82 kc. Zarówno gdy chodzi o testamenty zwykłe, jak i szczególne sąd zleca biegłemu psychiatrze ocenę, czy stan testatora pozwalał mu, czy też może wyłączał świadome lub swobodne powzięcie decyzji i wyrażenie woli, przy czym kodeks cywilny nie przewiduje stanów pośrednich, zatem biegły nie może mówić o jakimkolwiek ograniczeniu tych zdolności. Przy testamentach szczególnych bywa, że sąd zleca biegłemu psychiatrze (niekiedy powołuje też w tym celu psychologa) ocenę, czy w czasie sporządzania testamentu szczególnego u testatora istniała obawa rychłej śmierci.
Wnioski. Znajomość omawianych zagadnień jest konieczna dla uniknięcia błędów orzeczniczych