Streszczenie
Cel. Celem pracy jest przedstawienie przypadku dwudziestoletniego mężczyzny z zespołem tików oraz roli czynników psychologicznych w rozwoju jego choroby.
Przypadek. Pacjent, u którego w trzecim roku życia rozpoznano zespół Tourette'a, był wielokrotnie hospitalizowany w oddziałach psychiatrii i neurologii dziecięcej. Z powodu zaostrzenia tików, został trzykrotnie wprowadzony w śpiączkę tiopentalową. Różnoraka farmakoterapia przynosiła krótkotrwałe efekty. U pacjenta nie stosowano psychoterapii. Mężczyznę cechowała osobowość niedojrzała z zachowaniami depresyjno-lękowymi i niskim poziomem samoakceptacji. Dwukrotnie podejmował próby samobójcze, nadużywał leków. W sytuacji stresu pacjent reagował wzmożeniem symptomów fizycznych.
Komentarz. Podczas ostatniej hospitalizacji postulowano znaczącą rolę zaburzeń psychicznych w rozwoju i zaostrzeniu zespołu tików. W diagnostyce i leczeniu niezbędna jest dyskusja między różnymi specjalistami, szczególnie psychiatrami, psychoterapeutami, neurologami.