Streszczenie
Cel: Celem artykułu było przyjrzenie się roli narracji w psychiatrii, a zwłaszcza związkom sposobu tworzenia autonarracji ze zdrowiem psychicznym.
Poglądy: Przedstawiono definicje narracji i autonarracji, opisano jak pojęcia te mogą być rozumiane w psychiatrii. Przedstawiono możliwe zastosowania narracji w psychiatrii – w badaniach, w diagnostyce i terapii. Dokonano przeglądu teorii i badań oferujących odpowiedź na pytanie: jaka narracja jest „dobra", a więc sprzyjająca zdrowiu psychicznemu. Scharakteryzowano najważniejsze kryteria „dobrej" narracji: spójność, jasna struktura, zrozumiałość, dialogowość, wyodrębnienie głównego bohatera.
Wnioski: Omówione kryteria stanowią bardzo istotną podstawę teoretyczną przy odróżnianiu narracji charakterystycznych dla dobrego funkcjonowania od tych dysfunkcyjnych, towarzyszących zaburzeniom psychicznym. Są zarazem przykładem na to, w jaki sposób psychiatria może z wiedzy narracyjnej korzystać.