Archiwum 1992–2013

Autor przedstawia złożony obraz neuroprzekażnikowych i neuromodulacyjnych mechanizmów działania leków przeciwdepresyjnych. Proponuje też przybliżoną konstrukcję wspólnego działania różnych leków i form terapii przeciwdepresyjnej (red.)

W artykule przedstawiono na wstępie kryteria rozpoznawania przeciwdepresyjnego wpływu leków oraz klasyfikację leków o takim działaniu. Następnie szczegółowo omówiono właściwości dwóch podstawowych grup leków przeciwdepresyjnych – tzw. nieselektywnych oraz selektywnych inhibitorów wchłaniania zwrotnego monoamin. (red.)

W pracy przedstawiono dwa leki o działaniu przeciwdepresyjnym, należące do nowej grupy selektywnych odwracalnych inhibitorów monoaminooksydazy (moklobemid, bro-faromina). (red.)

Omówiono zastosowanie soli litu oraz leków przeciwdrgawkowych (karbamazepina, kwas walproinowy, klonazepam) wykorzystywanych w zapobieganiu nawrotom chorób afektywnych. (red.)

Autorzy omawiają charakter i częstość objawów niepożądanych występujących w czasie leczenia lekami przeciwdepresyjnymi w zakresie różnych układów i narządów. Wskazują też na postępowanie wobec nich. (red.)

W opracowaniu przedstawiono zasady postępowania w zatruciach różnego typu lekami przeciwdepresyjnymi – trójpierścieniowymi, tzw. lekami drugiej generacji, inhibitorami MAO. (red.)

Przedstawiono współczesne poglądy na temat terminologii i przyczyn depresji lekoopornych oraz zasad postępowania w takich przypadkach. Przytoczono kilka proponowanych przez różnych autorów schematów postępowania (red.).

Autorka przytacza wyniki badań porównujących cechy naturalnego przebiegu chorób afektywnych z cechami obserwowanymi w następstwie szerokiego wykorzystania leków przeciwdepresyjnych. (red.)

Autor omawia różnego rodzaju podejścia do farmakoterapii psychoz schizoafektywnych na tle ich niejasnej pozycji nozologicznej. (red.)

Autor przedstawia podstawowe fakty związane z chorobą afektywną o przebiegu sezonowym oraz ze stosowaniem światła w leczeniu depresji. (red.)

Autor podsumowuje współczesne poglądy na temat wskazań i techniki stosowania elektrowstrząsów w leczeniu depresji. (red.)

Przedstawiono różne modele podejścia psychoterapeutycznego do leczenia depresji. Wskazano też na zalety i wady różnych form psychoterapii oraz przytoczono własne spostrzeżenia związane z jej stosowaniem. (red.)

W celu porównania wartości oszacowania depresji opartego na jej ocenie przez klinicystę i samoocenie przez pacjentów, 100 hospitalizowanych pacjentów z endogennymi zespołami depresyjnymi (w przebiegu chorób afektywnych i schizofrenii) zbadano przy pomocy analogicznych wersji narzędzia przeznaczonego do oceny klinicznej (kKOD) i samooceny (kSOD) depresji. Składały się one z 18 skal szacujących nasilenie podstawowych objawów tego zespołu. Analizowano różnice i korelacje między oceną i samooceną poszczególnych objawów i ich zespołu oraz strukturę czynnikową obu rodzajów oszacowań. Wyniki sugerują, że porównywane metody mają charakter komplementarny, a o ich przydatności rozstrzygać może cel, do którego zostaną użyte.