Streszczenie
Rozwój niepublicznych zakładów ambulatoryjnej opieki zdrowotnej, obserwowany także w psychiatrii, skłania do przeanalizowania tego zjawiska z wykorzystaniem danych dostępnych w ramach statystyki rutynowej.
Cel: Ustalenie stopnia sprywatyzowania oraz porównanie działalności publicznych i niepublicznych poradni zdrowia psychicznego.
Materiał i metoda: Przeanalizowano 661 formularzy sprawozdawczych MZ-15, zawierających dane o dostępności, zatrudnionym personelu, populacji leczonych i udzielonych świadczeniach.
Wyniki: Różnice w działalności obu rodzajów poradni występują w prawie każdym analizowanym wymiarze działalności. W przypadku dostępności i zatrudnionego personelu oraz charakterystyki leczonych są one niewielkie. Duże różnice dotyczą terytorialnego rozwoju prywatyzacji. Poradnie niepubliczne przeważają liczebnie w województwach: pomorskim, warmińsko-mazurskim i wielkopolskim.
Omówienie: Różnice w skali sprywatyzowania działalności ambulatoryjnej w psychiatrii były pochodną polityki Regionalnych Kas Chorych, w rejonach, w których stworzono korzystne warunki kontraktów, stopień prywatyzacji jest dość znaczny.
Wnioski: W kraju co trzecia, a w kilku województwach co druga poradnia ma status niepublicznej. Istotnie częściej w grupie poradni niepublicznych zdarzają się takie, które leczą niewielki odsetek pacjentów chorych na schizofrenię i inne zaburzenia z tej kategorii rozpoznań.