Streszczenie
Cel. Przedstawienie podstaw prawnych i sposobu usprawiedliwiania niestawiennictwa z powodu choroby uczestników postępowania na wezwanie organu procesowego.
Przegląd. Autorka przedstawia treść znowelizowanego art. 117 § 4 kpk, który zobowiązał Ministra Sprawiedliwości do wydania w porozumieniu z Ministrem do spraw Zdrowia rozporządzenia określającego tryb i warunki usprawiedliwiania tego niestawiennictwa. Dnia 24 czerwca 2003 r. rozporządzenie takie wydał jedynie Minister Sprawiedliwości stwierdzając, że uprawnionym do wydania zaświadczenia potwierdzającego niemożność stawiennictwa z powodu choroby uczestników postępowania jest lekarz publicznego lub niepublicznego zakładu opieki zdrowotnej z obszaru ich zamieszkania, ordynator oddziału szpitala, w którym przebywają lub lekarz udzielający świadczeń zdrowotnych w zakładzie opiekuńczo-leczniczym, zakładzie pielęgnacyjno-leczniczym, sanatorium, prewentorium i innych o całodobowym lub całodziennym profilu świadczeń zdrowotnych. Brak informacji o tym, że badanie i wydanie takiego zaświadczenia są nieodpłatne, oraz fakt, że lekarz może być zatrudniony w niepublicznym zakładzie opieki zdrowotnej budzi wątpliwości, czy nie przyczyni się to do pobierania opłat, zwłaszcza że rozporządzenie nie przewiduje żadnego wynagrodzenie dla lekarza „uprawnionego".
Wnioski. Poznanie omówionych podstaw, praktycznie nieznanych większości lekarzy, w tym psychiatrów, jest praktycznie ważna.